Dorie is geboren in Geleen als oudste in een gezin met drie kinderen. ‘Ik heb een jeugd gehad die iedereen zich zou wensen. Gezellig, huiselijk, gewoon prima. Als kind las ik veel, knutselde ik graag en ik speelde veel buiten met de kinderen in de buurt. “Stoepranden” (wie kent het nog) was een van onze favoriete balspelletjes.

Al weer een aantal jaren geleden ben ik met Jan Joosten getrouwd. We hebben twee dochters en vier kleindochters. Ik heb Jan leren kennen bij de Ziekenomroep in Geleen. Jan was de technische man en ik maakte samen met andere ziekenomroepleden de programma’s.'

Na de pabo heeft Dorie altijd in het basisonderwijs gewerkt. Eerst in Veghel en daarna, vanaf eind jaren tachtig, op de Dirk Heziusschool in Heeze. Op deze school was ze behalve groepsleerkracht ook intern begeleider.

'Eerst woonden we ook in Veghel. Daarna zijn we naar Heeze verhuisd en midden jaren 80 naar Sterksel. We kwamen in de Schutboei wonen, een kindvriendelijke straat en een huis, waaraan niets meer hoefde te gebeuren. We waren twee klushuizen gewend en dit was een verademing. Later zijn we verhuisd naar de Beukenlaan en jawel, weer een huis met veel mogelijkheden om te klussen.'

Waarom woon je nog op Sterksel? ‘We hebben het hier helemaal naar ons zin en we hebben geen enkele behoefte om weg te gaan.'

Wat vind je de grootste veranderingen voor Sterksel sinds je op Sterksel woont? ‘De grote verandering is toch wel Kloostervelden. Wat niet veranderd is, voor zover ik het kan zien, is de onderlinge betrokkenheid; de sfeer in het dorp. Die is nog steeds prima. Kijk bijvoorbeeld naar de winkel. Als je ziet hoe dat gaat met zoveel vrijwilligers, zoveel mensen, die zich inzetten. En heel leuk, steeds meer mensen uit de Kloostervelden melden zich aan om mee te werken.'

Over vrijwilligerswerk gesproken, waarom doe je eigenlijk vrijwilligerswerk? ‘Tja, het komt gewoon op je pad. Ik heb naast mijn baan altijd wel iets van vrijwilligerswerk gedaan. Veel taken kunnen nu eenmaal niet door beroepskrachten worden uitgevoerd. Dan wordt het onbetaalbaar. Maar vrijwilligerswerk is ook sterk verbindend. En dat is ook onbetaalbaar!’

Bij welke verenigingen doe je vrijwilligerswerk of heb je vrijwilligerswerk gedaan? ‘Bij Cordaad Vluchtelingenwerk, bij Wonen Welzijn Zorg in Sterksel, de winkel, de breiclub (voor Gambia), invalkracht in De Huiskamer en ik ben betrokken bij de bieb.

Wonen Welzijn Zorg is een van werkgroepen van Dorpsraad De Heerlijkheid Sterksel. Bij deze club behoort ook het Sociaal Team Sterksel en de ongeveer dertig buurtcontactpersonen, die oor en oog voor de buurten zijn. Samen proberen we ervoor te zorgen, dat iedereen op Sterksel gezien wordt en dat niemand buiten de boot valt.

'Ik ben ook heel enthousiast over onze breiclub. Een vriendin had een doos met wol gekregen. Dat bracht ons in 2014 op het idee om een breiclub te beginnen. We zijn bij ons in de garage gestart. Zo’n dertig breisters en een breier zijn lid. We komen ’s zondagsmorgens bijeen (zoals vroeger na de Hoogmis) om gezamenlijk te breien voor een goed doel: de stichting FFYP (Future For Young People). Zij creëert kansen voor jonge mensen in Gambia. De stichting heeft een vertegenwoordiger in Sterksel. Alle opbrengsten, vooral uit de verkoop van op maat gemaakte lappendekens, gaan rechtstreeks naar dit project. Beginnende en gevorderde breisters en breiers zijn welkom. Bevordering van de sociale contacten onderling is ook hier een hoofddoel. Tegelijkertijd steunen we een goed project.

Sinds het ontstaan van onze Spar supermarkt, op 24 maart 2004, ben ik vrijwilliger. Ik heb van alles gedaan: kassajuf, brood gesneden, de zuivelafdeling, vakkenvullen, enzovoorts. De winkel is heel belangrijk voor Sterksel. Naast het dorpshuis is de winkel een sociaal middelpunt. Mensen komen er bij elkaar om gebeurtenissen te delen. Ouderen worden met oprechte betrokkenheid geholpen bij het winkelen en het is de plek om snel mensen te leren kennen. Hartstikke fijn dat de winkel er is.

De Bieb in Sterksel viert binnenkort haar lustrum. Vanaf het begin ben ik betrokken geweest. De Bieb is verrijkend. Er worden niet alleen boeken uitgeleend. Elke maand is er een voorleesuur voor jonge kindjes, er worden lezingen en voordrachten georganiseerd en binnenkort wordt de zadenbibliotheek officieel geopend.

In de Huiskamer, die twee jaar geleden haar deuren heeft geopend, mag ik af en toe invallen. Steeds meer Sterkselnaren komen gezellig bijbuurten onder het genot van een kopje koffie. De samenwerking van de bieb met de Huiskamer is een vanzelfsprekende ontwikkeling. Ze verbinden verschillende ontmoetingsplekken en verschillende leeftijden met elkaar.’

En vluchtelingen? Daar kunnen we wel een boek over schrijven. Toch?
‘De mensen waar ik me voor inzet in onze gemeente, zijn statushouders. (Ze hebben een verblijfsvergunning.) Allemaal komen ze uit een oorlogssituatie en het zijn dus geen economische vluchtelingen. Ze moeten hun leven weer opbouwen en ze kunnen daar wel wat hulp bij gebruiken. Dat kan op allerlei manieren. Bijvoorbeeld door eens een praatje te maken in de voortuin of door ze eens uit te nodigen voor een kopje koffie. Het kan al veel betekenen. Ik werk voornamelijk vanuit de Stichting Cordaad Welzijn. Alle inwoners van Heeze-Leende en statushouders kunnen hier terecht met vragen over welzijn, wonen en zorg. Ik werk niet als beroepskracht, maar als vrijwilliger bij Cordaad Vluchtelingenwerk. Ik ben contactpersoon voor zo’n twaalf gezinnen of alleenstaande statushouders. Je biedt hulp bij contacten met gemeente, schoolkeuzes, vervoer, invullen van formulieren, het regelen van een huisarts, afspraken maken het ziekenhuis, een vertaler regelen, de inburgering. Dus alle voorkomende, dagelijkse zaken. Daarnaast wordt er tweemaal per week spreekuur gehouden in het Perron. Ook hier kunnen ze met al hun vragen terecht.

Vluchtelingenwerk is zeker niet altijd makkelijk, soms intensief maar de samenwerking met deze nieuwe Nederlanders is noodzakelijk en bovenal heel plezierig.'

Wil je nog iets toevoegen?
‘Ja. Maak kennis met vluchtelingen. Drink een kopje koffie samen. De mensen zijn blij als je er bent en ze zijn gastvrij. Het contact is een verrijking voor hen en zeker ook voor jezelf.’

Meer vrijwilligers in beeld >>>