Engel werd in 1935 geboren in Sterksel. Hij was de oudste van vier kinderen. Zijn ouders waren Gerrit Beenders, afkomstig uit Roggel en Mien van de Paal uit Heeze. De familie Beenders runde een gemengd agrarisch bedrijf aan de Vlaamseweg in Sterksel met koeien, varkens, kippen en bijen.

Gelijktijdig met vader Gerrit kwam ook Willem Derks vanuit Roggel naar Sterksel. Tussen Gerrit en Willem moest ongeveer 45 hectare grond aan de Vlaamseweg verdeeld worden, een stuk aan de ene kant van de weg van ongeveer 20 ha. en een stuk aan de andere kant van de weg van ca. 25 ha. Hoe ging dat? Je pakt twee lucifers, breekt van een lucifer een stukje af en je laat ongeziens kiezen. Zo simpel kan het gaan. Gerrit en Willem bleven vrienden voor het leven.   

In zijn jeugd had Engel één hobby: voetballen bij de RKSV Sterksel. Vader Gerrit had graag gezien dat zijn zoons bij de muziekvereniging gingen en muziek zouden maken, maar de belangstelling ging echt uit naar de voetballerij. Sterksel werd kampioen met de drie gebroeders Beenders in het eerste elftal.

Na de basisschool volgde Engel ULO A en B, de HAS in Roermond, de lerarenopleiding en daarna de landbouwuniversiteit in Wageningen. In 1959 ging Engel les geven aan de Lagere Land- en tuinbouwschool in Someren. Hij startte er als leraar, vervolgens werd hij decaan, adjunct directeur en waarnemend directeur. ‘Het was een regionale school en er zaten altijd wel jongens uit Sterksel bij ons.’

In 1964 trouwde hij met Jo van Nuenen uit Lierop en samen kregen zij twee kinderen: Geert en Jolanthe. Als gevolg van het afbranden van het ouderlijk huis, woonden Engel en Jo negen jaar in een noodwoning aan de Vlaamseweg  13, waar ook het ouderlijk huis stond. Vervolgens verhuisden zij naar een nieuwe woning, ‘helemaal gebouwd zoals we het zelf wilden’, aan de Kennedylaan. En daar wonen zij nog steeds.

Wat was je eerste vrijwilligerswerk? ‘Daar ben ik mee begonnen toen ik een jaar of 17, 18 was. Ik werd jeugdleider en jeugdtrainer bij Voetbalvereniging RKSV Sterksel. Ja, dat is al meer dan zeventig jaar geleden. Ik heb me altijd gefocust op de jeugd, de toekomst. Ook als bestuurslid. Ik was  in hoofdzaak verantwoordelijk voor de jeugd en was bezig met jeugdvoetbal, coördineren, jeugdtoernooien en trainen van de jeugd. Ze noemden mij ook wel eens de voorzitter van het jeugdvoetbal. Een paar avonden per week en in het weekend was ik op het veld te vinden. Jo heeft mij altijd veel vrijheid gegeven.

Heel jammer vind ik dat we op Koningsdag geen groot voetbaltoernooi meer hebben met Heeze en Leende erbij. Ik heb iets opgevangen dat ze bezig zijn om dat weer nieuw leven in te blazen. Ik heb altijd geprobeerd om de samenwerking tussen Heeze, Leende en Sterksel te verbeteren, op velerlei gebied. Dat streven om mensen bij elkaar te krijgen en samen te ondernemen, blijft de moeite meer dan waard. In 2009 was ik in Heeze-Leende Verbinder van het jaar. Dat vond ik wel een hele mooie waardering.’ Engel was ook 42 jaar de correspondent voor het in Sterksel zeer goed gelezen weekblad de Parel van Brabant. Gedurende al die jaren zorgde hij er voor dat Sterksel geen aandacht te kort kwam. En met speciale aandacht voor de voetballerij. Ruim vijftig jaar was Engel betrokken bij de uitgifte van Het Cont(r)act,  het clubblad van de RKSV Sterksel.

Muziekvereniging De Heerlijkheid Sterksel heeft altijd veel  betekend voor Engel. Het wel en wee van de vereniging ging hem nauw aan het hart. En daar is, tot op de dag van vandaag niks aan veranderd. Hij volgt de ontwikkelingen tot op de dag. ‘Een grote verandering is dat de jeugd een aantal taken van het  bestuur heeft overgenomen. En dat doen ze goed.’ Engel was ongeveer dertig jaar bestuurslid, waarvan twaalf jaar voorzitter. Hij was lid van de Activiteitencommissie en mede daardoor berokken bij allerlei evenementen zoals braderieën, Dodenherdenking, Koninginnedag, jubilea en wedstrijden. ‘De fanfare en het Slagwerk gingen nog al eens op concours. Ik vond het heel belangrijk dat de muziek op peil bleef en dat begint met het aannemen van een goede dirigent. Ook daar hebben we altijd de focus op gelegd. We werken samen met het Rick, de regionale muziekschool uit Weert. De opleiding van vroeger is in de verste verte niet te vergelijken met die van nu. De jeugd wil modernere muziek en ze willen medezeggenschap over de muziekkeuze. Ze nemen niet zomaar aan wat vader, moeder of de muziekleraar zegt. Het is er allemaal niet gemakkelijker op geworden en dat moet ik wel zeggen: ik neem mijn pet af voor de muziekvereniging.’     

Zo’n dertig jaar organiseerde Engel elk jaar een reis voor de studieclub van rundveehouders in de Kempen en de Peel. ‘Mensen uit Sterksel mochten ook mee en dat gebeurde geregeld. De excursies gingen naar topbedrijven op het gebied van rundveehouderij, paardenfokkerij en schapenhouderij in heel Europa. Eerder organiseerde het ministerie van Landbouw die reizen zelf, maar dat werd te duur. Toen hebben ze mij benaderd. Ik heb er goede contacten op het ministerie aan overgehouden. De deur naar de ambassades en landbouwattaches van de betreffende landen stond bij wijze van spreken altijd open en via hen kwam je echt overal binnen.` 

Tot op de dag van vandaag coördineert Engel het ophalen van het oud papier in Sterksel. Ten gunste van de clubkas van de voetbalvereniging, waarvoor hij meer dan zeventig jaar vrijwilliger is. Engel: ‘Vrijwilligerswerk is leuk werk. Het kost veel tijd, maar het geeft ook veel genoegdoening. Ik heb altijd geweldig veel medewerking van Jo en de kinderen gehad. Anders had dat allemaal niet gekund.’

Meer vrijwilligers in beeld >>>