Marion van Ool (1955) is geboren in Budel, als tweede van de zes kinderen. Vader Harrij van Ool  was getrouwd met Jo van Geloven. Beiden zijn geboren en getogen in Budel. Vader Harrij was bakker en hij runde samen met Jo niet alleen de bakkerij, maar ook de Budelse Centra winkel firma van Ool; samen met de tweelingzus van moeder en een broer van vader.

‘Het waren hardwerkende mensen, die elkaar hielpen. Ik heb wat dat betreft een mooi voorbeeld gehad. Over samenwerken gesproken: de elf kinderen uit deze gezinnen hielpen mee in de bakkerij en in de winkel. Het was één familie en de banden zijn tot op de dag van vandaag hecht. Het voelt nog steeds heel vertrouwd.’ Je kunt wel zeggen dat samenwerken jou met de paplepel is ingeven? ‘Ja, eigenlijk wel.’ 

Als kind zorgde Marion graag voor haar jongere broertjes en speelde ze vaak met nichtje Ria en vriendin Lenie die bij haar in de klas zaten. Ze had veel schoolvriendinnen. ‘In de MULO-tijd en ook daarna ging ik graag op stap en ik was altijd wel in voor iets leuks. Rond mijn 14e, 15e gingen we met enkele vriendinnen op woensdag van zeven tot half negen dansen met Duitsers, die in Budel gelegerd waren. Ik ben ook een jaar of acht bij het turnen geweest. Verder was er in die tijd weinig te sporten in Budel.’

Huidig gezin? ‘Roel van Duin, afkomstig uit Budel-Dorplein, is mijn eerste liefde. Ik ken hem vanaf mijn twaalfde. In 1977 zijn we gaan samenwonen en in 1983 getrouwd. We hebben twee kinderen: Floortje, zij woont met partner en twee kinderen op Kloostervelden en Pim, die met partner en twee kinderen in Eersel woont.’

Wat heb je voor de kost gedaan? ‘Met 17 jaar ben ik bij Kempenhaeghe begonnen als leerling Verpleegkundige B (psychiatrie). Om de opleiding af te maken heb ik twee jaar in Bergen op Zoom gewoond. Toen ik klaar was met de studie waren Roel en ik drie maanden in Israël in een kibboets. Na terugkomst ben ik weer op Kempenhaeghe gaan werken.

Toen de vraag kwam wie kostwinner zou worden spraken we af dat Roel zou stoppen met werken, voor de kinderen zou zorgen en meer huiselijke taken op zich zou nemen en dat ik, als verpleegkundige, fulltime zou blijven werken. Dit heb ik 48 jaar met plezier gedaan. De laatste twaalf jaar, na mijn masteropleiding, werkte ik als verpleegkundig specialist op de polikliniek. In mijn werk heb ik uitdagingen gevonden om me verder te ontwikkelen en op Kempenhaeghe heb ik hiervoor alle ruimte gekregen. Sinds drie jaar ben ik met pensioen.’

Wanneer en waarom naar Sterksel gekomen? 'In 1979 zijn we aan de Averbodeweg 2 gaan wonen. In 1984 hebben we een nieuw huis gekocht aan de Kanhoeve en daar wonen we nog steeds.’ 

Waarom woon je nog op Sterksel?
‘Het is hier fijn wonen. Er is een grote onderlinge betrokkenheid, we hebben leuke vrienden en kennissen en wij voelen ons hier helemaal thuis. Prettige bijkomstigheid was natuurlijk dat wij vlak bij familie en Kempenhaeghe woonden en ik met de fiets naar het werk kon.’

Waarom doe je eigenlijk vrijwilligerswerk? ‘Ik vind het belangrijk dat je iets doet voor de gemeenschap, je krijgt er nieuwe contacten door, het geeft voldoening en het houdt me fris.’

Wat is het eerste vrijwilligerswerk dat je gedaan hebt? ‘Toen de kinderen klein waren was ik enkele jaren bestuurslid van peuterspeelzaal ‘Klein Duimpje'.

Vanaf de start van onze dorpswinkel, in maart 2004, ging ik op donderdag om 6:45 uur broodsnijden, dat lukte net voor werktijd. Dat broodsnijden doe ik nog steeds en nooit met tegenzin. Ik ben reserve vakkenvullen, tijdschriften omwisselen en zit in het schoonmaakteam.’

Je bent ook buurtcontactpersoon? ‘Ik behoor tot de groep van ongeveer dertig buurtcontactpersonen. Zij zijn de oren en ogen van de straat. Ze kunnen de weg wijzen bij hulpvragen en ze doen hun best om te zorgen dat niemand uit Sterksel buiten de boot valt. Voor ondersteuning kunnen zij een beroep doen op het Sterksels Zorgnetwerk. Daar ben ik ook lid van. Dat past wel bij mijn achtergrond.

Voor nieuwe inwoners van Sterksel is er jaarlijks een welkomstdag. Iedereen, die het afgelopen jaar op Sterksel is komen wonen, wordt uitgenodigd en in de gelegenheid gesteld om kennis te maken met iemand van het College van B&W, dorpsraad, Kloostervelden, de verenigingen en met andere nieuwe inwoners. Wanneer een nieuwe inwoner wordt gesignaleerd, ontvangt hij van zijn buurtcontactpersoon een welkomstpakket met daarin informatie over Sterksel en over de verenigingen en stichtingen. Ik ben lid van het organiserende clubje, houd de documentatie op orde en coördineer de welkomstpakketten.

Sinds ik op Sterksel woon ben ik lid van de gymclub, waarvan de laatste zeven jaar penningmeester. En natuurlijk ben ik ook lid van de breiclub met zo’n dertig breisters en een breier. We komen ’s zondagsmorgens bijeen om gezamenlijk te breien voor een goed doel: de stichting FFYP (Future For Young People). Zij creëert kansen voor jonge mensen in Gambia. Ik haal, als vrijwilliger van Kempenhaeghe, een deelnemer op uit Heeze, zij heeft geen vervoer. Soms ga ik met een bewoner naar een concert. Ongeveer zeven jaar was ik lid van de dorpsraad. Ik neem mijn petje af voor wat die mensen allemaal doen voor Sterksel; onze dorpsraad is goud waard. Bij de tennisclub zit ik in de  straten toernooicommissie en als lid van een werkgroepje onderhouden we de groenvoorziening rondom de tennisbaan.

Sinds drie jaar ben ik vrijwilliger van bibliotheekpunt Valentijn en, als vertegenwoordiger van Sterksel, bestuurslid van de Vrienden van de Bieb.  We werken samen met Bibliotheek Dommeldal, hebben contact met de politiek om de bieb te laten voortbestaan en organiseren activiteiten. De bieb is niet alleen maar een boek, maar heeft oog voor het sociale, culturele en het maatschappelijke en is tot 18 jaar gratis! Trots ook ben ik op ons uitleenpunt in het dorpshuis, het voorlezen voor peuters en ook op de zadenbieb, die in november van start is gegaan. ‘Meer groen, gaan we doen’. We krijgen veel zaadjes binnen. Het begint echt te lopen. Het kosteloos verspreiden van zaden is niet alleen een leuke, maar ook een nuttige tijdsbesteding, die ten goede komt aan de biodiversiteit op Sterksel.

Sinds de Huiskamer er is in het dorpshuis ben ik ‘vliegende kiep’ en val ik soms in als gastvrouw.

In 2024 wordt er in oktober weer Kunstsmullen georganiseerd voor jong en oud, we zijn al bezig met plannen maken. Geweldig toch dat Sterksel weer meedoet?

Met veel plezier ben ik vrijwilliger bij de verfplantentuin en kruidentuin op Kloostervelden. We werken samen met Kempro en de activiteitenbegeleiding. Het is een schot in de roos! Heerlijk om buiten lekker met je handen bezig te zijn, de tuinen mee te ontwikkelen, op orde te houden en samen te werken met diverse instanties (we hebben nog meer plannen...). Ook het organiseren van activiteiten, zoals een voorjaarsmarkt en samenstellen van boeketten van de bloementuin met de bewoners van Kloostervelden, is leuk om te doen. De bewoners op Kloostervelden zijn misschien nog wel enthousiaster dan wij! Het maken van verf, het verven van papier, hout, wol en textiel, kaarten beschilderen en het maken van kunstwerken zijn interessante uitdagingen voor de deelnemers en hun begeleiders.

Het tuinieren op Kloostervelden heeft er ook toe geleid dat ik volgend jaar samen met onze dochter Floortje een groentetuin ga starten in de moestuin. Er is nog meer in het leven dan vrijwilligerswerk. Roel en ik gaan regelmatig met de camper op pad om te genieten van het camperleven; fietsen, boeken lezen, musea bezoeken, breien etc. En natuurlijk moet ik de goede contacten met mijn familie, vrienden en vriendinnen onderhouden: op z’n tijd samen een dagje er tussenuit, 2ehands shoppen, wandelen of naar de film.’


Meer vrijwilligers in beeld >>>