Noordman is een bekende naam op Sterksel. Waar komen ze vandaan? ‘De familie Noordman uit Woubrugge heeft zich in 1919 in Sterksel gevestigd. Ze vonden een mooi plekje op Sterksel waarop zij de woning met het torentje hebben laten bouwen, ‘het kasteeltje’ dat de naam Laus Deo kreeg. Dat betekent Eer aan God. Op 16 augustus 1919 werd de familie Noordman ingeschreven in de gemeente Soerendonk.’

Dirk en Neeltje Noordman – Agterof kwamen met hun drie zonen, Gerard, Herman en Bernard, vanuit Woubrugge naar Sterksel en namen hun intrek in het kasteeltje. Gerard trouwde in 1930 met Lena Reiling, die in 1922 met haar familie vanuit Rijswijk naar Sterksel was gekomen. Ze kregen negen kinderen, waarvan Gerard (G.Th.J), geboren in 1948, de jongste is. 

Deden jouw ouders ook vrijwilligerswerk? ‘Mijn moeder was mede oprichter en voorzitter van de boerinnenbond in Sterksel, later KVO Sterksel en momenteel Vrouwen van nu, afdeling Sterksel. De vereniging bestaat nog steeds. Ze is met de tijd meegegaan en bloeit de laatste jaren zelfs weer op. Mijn vader was medeoprichter en bestuurslid van de Fok- en controlevereniging. Doel was de rundveefokkerij naar een steeds hoger plan te brengen. Dat bracht veel werk met zich mee. Van elk vrouwelijk kalfje werd een registratiekaart met schets gemaakt. De vereniging had een eigen stier van hoge kwaliteit die door de leden kon worden gebruikt om de rundveepopulatie in Sterksel continu te verbeteren. Elk jaar was er in september een fokveedag. Op die dag werden de koeien gekeurd en de fokkerijresultaten beoordeeld. Dan kwamen de beste koeien uit de regio naar Sterksel.’

Wat voor jeugd heb je gehad? ‘Ik heb een fijne jeugd gehad, wel altijd gewerkt op onze boerderij. Dat was in die tijd vanzelfsprekend. Het hoorde er gewoon bij. Op jonge leeftijd heb ik veel konijnen gefokt.  Ik speelde met je jongens uit de buurt en ik was misdienaar. Om de ander dag ging ik bij mijn heeroom, een broer van mijn opa, in het kapelletje op Laus Deo de mis dienen. Dat kapelletje was speciaal voor hem gebouwd. Na het overlijden van heeroom ben ik tot mijn 18e misdienaar in de kerk geweest. De kleuterschool heb ik overgeslagen; die was er niet op Sterksel. Op mijn zesde ging ik naar de lagere school. Daar kwam ik in de klas zitten bij juffrouw Van der Zanden. Zij heeft hier vele jaren voor de klas gestaan.’

Huidig gezin? ‘In 1971 ben ik getrouwd met Nellie Janssen uit Heeze. Wij hebben elkaar ontmoet tijdens de Mariabedevaart in Ommel, nu achtenvijftig jaar geleden. We hebben  twee getrouwde zonen, Djorn en Ralph en vier kleinkinderen. Ralph woont met zijn gezin op Sterksel en Djorn in Hoofddorp.

Wat voor werk hebben jullie gedaan? ‘Ik heb bij de Gemeente Eindhoven als rayonleider Openbaar Groen en daarna als beleidsadviseur Openbaar Groen. Alles bij elkaar zo’n veertig jaar. Nelly werkte bij de Gezinszorg en daarna bij de Zuidzorg.’

Waarom woon je nog op Sterksel? ‘Ik wil niet weg. Ik heb niks beters. Eens Sterkselnaar, altijd Sterkselnaar. En ik houd van het dorpse. Na ons trouwen hebben we zeseneenhalf jaar in Valkenswaard gewoond. Er was in Sterksel niet aan bouwgrond te komen. Toen we de kans kregen om in de Schutboei te bouwen, hebben we die met twee handen aangegrepen. Daar woonden we van 1978 tot 2004. Daarna hebben we een woning laten bouwen aan de Poelhoeve.'

Dit interview gaat over vrijwilligerswerk. Wat waren je eerste ervaringen? ‘Die begonnen in 1984. Ik werd, bij gebrek aan andere kandidaten, gevraagd om toe te treden tot het bestuur van het Oranje- en Sint-Nicolaas comité. Daarvan ben ik 11 jaar met veel plezier secretaris geweest.
In 1995 werd ik gevraagd voor in het bestuur van het Dorpshuis. Daarvan ben ik vijftien jaar voorzitter geweest. In die periode hebben we twee grote verbouwingen gehad. In 2010 ben ik afgetreden. Toen ben ik vrijwilliger geworden en verrichtte ik hand- en spandiensten voor het dorpshuis en zorgde ik – samen met andere vrijwilligers – dat de groenvoorziening altijd perfect in orde was. Het is een visitekaartje voor het dorpshuis en ik hoop dat dat zo blijft.’

Het Smalspoor behoort ook tot een van jouw initiatieven? ‘Ik was mede initiatiefnemer. In 1915 werd de N.V. “De Heerlijkheid Sterksel” opgericht door een aantal industriëlen met als doel, van Sterksel een tuinstad te maken. Voor het nodige transport werd een smalspoorbaan met een spoorbreedte van 70 cm aangelegd. Deze spoorbaan liep aanvankelijk vanaf het station naar twee plaatsen op Sterksel. In 2006 hebben we de  Stichting tot behoud en exploitatie van het erfgoed op Sterksel opgericht. Deze stichting wil de herinnering aan de smalspoorbaan in Sterksel levend houden. Het Smalspoormonument ligt aan de Kloosterlaan en is op 20 mei 2006 door burgemeester Paul Verhoeven van Heeze-Leende geopend.                                               

Het in stand houden van alle monumentale bomen aan wegen en lanen in Sterksel is iets waar ik me heel graag voor inzet. Niet via een aparte stichting of zo, maar gewoon als bomenhoeder. De bomen zijn rond 1920 geplant en de lanenstructuur met deze bomen is typisch voor Sterksel en zeer de moeite waard om behouden te blijven. Ik attendeer de gemeente op bomen die aan vervanging toe zijn. Jarenlang ben ik contactpersoon geweest voor de landelijke Bomenstichting, die zorg en aandacht voor bomen in de stad en op het platteland bevordert.’

Wat heb je nog meer gedaan? ‘Een aantal jaren ben ik lid geweest van de gemeentelijke Monumentencommissie, met monumentale bomen als bijzonder aandachtsbegied. Ik ben veertig jaar lid van het IVN. Gedurende vier jaar heb ik op de maandagmorgen brood gesneden bij de Spar, onze buurtsuper.’ Voor nieuwe buren werd onder leiding van Gerard een inburgeringscursus georganiseerd. Te voet of met de fiets werden de meest bijzondere plekjes op Sterksel bezocht en de dag werd afgesloten met een heus examen. Oh ja, ik ben ook nog enkele jaren voorzitter van de judoclub geweest.’ 

Op de jaarlijkse Welkomstdag voor nieuwe inwoners, georganiseerd door het cluster Welzijn Wonen Zorg van de dorpsraad, was het Gerard die de nieuwkomers informeerde over de geschiedenis van Sterksel. Ook bij de verhalenroute op Kloostervelden was Gerard, als lid van de Werkroep Historie, een van de initiatiefnemers.

'De Werkgroep Historie Sterksel legt zich toe op het vastleggen en het voor iedereen toegankelijk maken van de bijzondere geschiedenis van Sterksel. Veel is al gepubliceerd op Sterksel.nu en de onderwerpen variëren van Sterkselse families, Witte paters, kanalen, rivieren, het Sint Pauluscollege, de kerk, de abdij van Averbode, enzovoorts. Vanaf de oertijd tot het heden.’

In 2013 werd, bij gelegenheid van 50 jaar Stichting Dorpshuis Valentijn het boek ‘Valentijn, van Dorpsschool naar dorpshuis’ uitgegeven. De auteurs waren Jef Driessens en Gerard Noordman. Sjef was als voorzitter van 1957 tot 1988 betrokken bij Dorpshuis Valentijn. Gerard was voorzitter van 1995 tot 2010.  Samen 46 jaar voorzitter en daarna nog een aantal jaren vrijwilliger. En dat zie je terug in het boek, dat een enorme betrokkenheid laat zien. Je proeft de sfeer waarin de gesprekken hebben  plaatsgevonden en de vele details maken het boek zeer interessant, ook voor de nieuwe Sterkselnaren. Zij ontvangen een exemplaar in het welkomstpakket dat aan nieuwe inwoners (gezinnen) door de buurtcontactpersonen wordt uitgereikt. Uiteraard zolang de voorraad sterkt.

Meer vrijwilligers in beeld >>>