Vrijwilligerswerk is de kurk waar de lokale gemeenschap op drijft. Wie zijn die vrijwilligers op Sterksel? Wij spraken met Door Scheepers- Leenen. ‘Ik ben tevreden met mijn leven en vind het gewoon heel fijn wonen op Sterksel.’

Door (1953) is geboren in Asten. Zij is de vierde van de acht dochters van Albert Leenen en Lies Kortenbach. ‘We hebben met die acht meiden een fijne jeugd gehad. Naderhand is dat overgegaan in een hechte familieband. En die is er nu nog. Elke eerste zondag van de maand komen we nog steeds bij elkaar. Mijn vader werkte vaak zeven dagen per week in de bouw. Het was zwaar werk, maar toch heeft hij het tot aan zijn pensioen volgehouden. Vader is 85 geworden en moeder 84.’  

Vanaf een jaar of zes, zeven, was is ik Asten bij de wandelclub. Elk weekend gingen we lopen. Dat heb in zo ongeveer acht jaar gedaan. Op twaalfjarige leeftijd ben bij de korfbalclub gegaan daarna bij de KPJ (Katholieke Plattelands Jongeren). Deze club kwam elke vrijdagavond bij elkaar en ze organiseerde onder andere de jeugdsoos, droppings, zeskampen en een nieuwjaarsreceptie. Sportactiviteiten vonden soms plaats in kringverband. Dat waren hele happenings. Het was altijd een gezellige boel, maar je leerde ook hoe je dingen moet organiseren. En een sigaretje en een pilske op die leeftijd? Och, dat hoorde er gewoon bij.

Op mijn zestiende kreeg ik verkering met Piet Scheepers uit Heeze en op mijn twintigste ben ik met Piet getrouwd. Dat was vorig jaar alweer vijftig jaar geleden. Na ons huwelijk gingen we in de ouderlijke woning van Piet wonen, aan de Somerenseweg in Heeze. Daar kregen we  de  bovenverdieping ter beschikking. Daarna hebben we een jaar in Weert gewoond en daar is in 1976 onze oudste dochter Lenny geboren. Vervolgens hebben we de ouderlijke woning gekocht zijn we weer terugverhuisd naar Heeze, waar in 1980 onze dochter Danny werd geboren. Beide dochters  zijn getrouwd en ze hebben allebei een zoon en een dochter.

In 2000 hebben we een huis in Sterksel gekocht. Ons huis in Heeze was groot. Er was altijd wat te klussen en we wilden ook wat rustiger wonen. Onze keuze viel op een vrij nieuw pand aan de Valentijn in Sterksel. En daar wonen we nog, naar volle tevredenheid.’

Wat heb je voor werk gedaan? ‘Eenendertig jaren heb ik gewerkt bij de Kappellerput in Heeze. Daar heb ik van alles gedaan. In de loop van de jaren ben ik doorgegroeid naar de keuken en vervolgens naar het restaurant. Koken is echt mijn hobby. Dat heb ik van mijn moeder meegekregen.’

Waarom woon je nog steeds op  Sterksel? ‘Het is hier fijn wonen. Het is rustig en ik zou geen enkele reden kunnen bedenken waarom we zouden gaan. We hebben een dubbele garage en daar kunnen we makkelijk een slaapkamer en een badkamer in maken. We hebben veel mogelijkheden om hier oud te worden. En onze Piet heeft het hier ook goed naar zijn zin. Hij was bouwkundig tekenaar en begeleider bij bouwprojecten. De laatste 17 jaren voor zijn pensionering werkte hij als beheerder van Dorpshuis Valentijn. Hij kent heel Sterksel en heel Sterksel kent onze Piet.’

Hoe ben je met vrijwilligerswerk op Sterksel begonnen? ‘Piet was beheerder van de Valentijn, dat ook voor een groot deel op vrijwilligers draait. Dus als het dan druk is, dan weet je het wel. Dan ga je gewoon meehelpen. En ik vind het ook heel leuk! Ik kan gewoon niet stilzitten en ik vind het fijn om bezig te zijn voor anderen; ze vooruit te helpen. Soms is het een beetje veel, maar het is plezierig om te doen. Voordat ik met pensioen ging deed ik al vrijwilligerswerk, maar naderhand is er wel het een en ander bijgekomen.

Onze dochter Lenny werkt op Kempenhaeghe en een jaar of tien geleden ben ik door haar getipt om maatje worden op Kempenhaeghe. Elke vrijdagmiddag ga ik met mijn maatje dingen ondernemen. Denk bijvoorbeeld aan wandelen, puzzelen en knutselen. Het gaat vooral om het sociale contact, de persoonlijke aandacht, de gezelligheid. Af en toe kook ik op Providentia. De bewonersgroep mag dan zelf kiezen wat ze graag eten. Heel speciaal hierbij is de geurbeleving. Dat maakt zo’n etentje extra lekker.

Meer dan twintig jaar heb ik, samen met een aantal andere vrijwilligers, bewoners van Kempenhaeghe begeleid naar de zaterdagavonddienst. We hadden een fijn, goed op elkaar ingewerkt  team en de bewoners keken naar ons uit en ze waardeerden hun bezoek aan de kerk. Wij – en ik spreek dan namens de hele groep vrijwilligers – vonden het jammer dat er plotsklaps en zonder overleg met ons, een streep door deze activiteit werd gezet.            

Zo’n twintig jaar ben ik vrijwilliger geweest bij dorpshuis Valentijn. Piet was tot 2022 beheerder. Dat heeft hij zeventien jaar gedaan. Op 1 januari 2024 ben ik als vrijwilliger bij het dorpshuis gestopt. Het is mooi geweest, vind ik! Ik heb er van alles gedaan: bardiensten gedraaid, in de keuken gewerkt en koffietafels verzorgd. Ik ben echt gestopt, maar tja, met de carnaval heb ik dit jaar toch nog meegeholpen.

Onder de naam TISWA treden Marije Polman en ik al zeven jaar op met carnaval op Sterksel. Het hele jaar leggen we ons oor te luisteren en in tweespraak maken we daar sketches van. Die dragen we voor tijdens de tonpraatavonden op Sterksel. Soms krijgen we tips.’ Het mooiste compliment? ‘Wij komen voor jullie!’

En de Zonnebloem? ‘De Zonnebloem helpt mensen met een lichamelijke beperking die in een isolement dreigen te komen. Niet alleen senioren, maar ook jongere mensen. Je komt in aanmerking voor de Zonnebloem als je lichamelijk beperkt bent door ziekte of handicap en behoefte hebt aan bijvoorbeeld een dagje uit of een bezoek van een vrijwilliger. Dan kun je je aanmelden bij een Zonnebloemafdeling bij jou in de buurt. Zo’n tien jaar zit ik nu in het bestuur van de Zonnebloem Heeze - Sterksel. Mijn aandachtsgebied is de activiteiten. Samen met het bestuur maak ik de jaarplanning. Iedere maand is er een activiteit, bijvoorbeeld de nieuwjaarsreceptie met muziek, bingo, uitstapjes, paasbloemen schikken en het kerstdiner. Namens de Zonnebloem ga ik ook mensen bezoeken.’

Niks vergeten? ‘Ik denk het wel. Oh ja, toen de kinderen nog klein waren ben ik een jaar of tien leidster bij de hobbyclub in Heeze geweest. En twee dagen per week ben ik boterhammenjuffrouw op de Talententoren. Dat doe ik alweer een jaar of zes en het is echt leuk om te doen.  

Vanaf 1986 doe ik mee met de Brabantsedag In Heeze. Ik ben lid van vriendenkring Van Gaal. Ik help  met de kleding. Samen zorgen we ervoor dat iedereen in een passend tenue kan deelnemen aan de optocht. En daar doe ik natuurlijk zelf ook aan mee. Een geweldig evenement. Elk jaar opnieuw!’

Nog een laatste opmerking? ‘Ik ben tevreden met mijn leven en vind het gewoon heel fijn wonen op Sterksel.’


Meer vrijwilligers in beeld >>>