In de periode van 1197 tot 1798 was het landgoed Sterksel eigendom van de Abdij van Averbode (B) In die periode stond aan wat nu Ten Brakeweg heet, een boerderij, hoeve Ter Brake, wat betekent ”op de ontginning” of “gebroken land”.
In diezelfde periode zijn op een andere plek nog vier boerderijen tot stand gebracht, geconcentreerd bij elkaar aan de huidige Averbodeweg.
Er woonden pachtboeren maar deze waren geen van allen afkomstig van Sterksel.

Hoeve Ter Brake was een grote hoeve met schaapskooien en was omgeven door klare zand- en heidevelden. Het was gebruikelijk dat er voor de hoeve drie lindebomen stonden. Eind vorige eeuw is een van de lindebomen omgewaaid, de twee overgebleven bomen zijn honderden jaren oud.
Het bouwland en de weiden lagen aan de Sterkselse Aa en waren bereikbaar via een aparte weg, nog gedeeltelijk aanwezig, richting Kloosterlaan.

De gronden aan de Aa waren vruchtbaarder. Of tussen 1200 en 1800 de boerderij op deze plek is afgebroken en opnieuw opgebouwd is niet bekend. Wel is middels een krantenknipsel van 14 september 1883 bekend dat de bliksem zich een weg baande door het strooien dak van hoeve Ter Brake zonder brand te veroorzaken, maar wel 14 schapen doodde.

Het enige nog tastbare aanwezige, behoudens de twee lindebomen, is aan de achterzijde één van de drie drinkpoelen die wijzen op vervoer door paarden, mogelijk van passanten. Vanaf begin jaren dertig werden op deze plek openluchtuitvoeringen gehouden op een zandverhoging aan de overkant, terwijl het publiek zich onder de lindebomen bevond.
SAUL en DAVID was wel een van de bekendste uitvoeringen op zondagmiddag in juli.